De film vertelt het waargebeurde verhaal van Chris McCandless. Hij kan beginnen aan de gerespecteerde studie Rechten aan de Harvard Universaty. Maar die studie zit er niet in. McCandless vertrekt uit zijn wereld. De adolescent laat de wereld van materialisme en prestatiedrang achter zich.
Het nieuwe doel is Alaska. Daar, volledig afgelegen van de rest van de wereld, wil McCandless leven. Volledig in zijn eigen wereld, zonder andere mensen. McCandless neemt een nieuwe naam aan (Alexander Supertramp, de superzwerver), zodat hij slecht op te sporen is. Zijn doel bereikt hij: in een verlaten 'magic bus' leeft McCandless in volledige eenzaamheid.
Onderweg naar die magic bus, lift McCandless naar Alaska. Hij ontmoet de meest bijzondere mensen. Die ontmoetingen weerhouden hem er niet van om zijn doel te verwezenlijken. Alles staat in dienst van de toekomstige eenzaamheid.
Volgens Timmermans is dit verhaal het verhaal van de heilige Benedictus, de kerkvader met zijn beroemde Regel. "Ik ben jaloers op Benedictus en Chris. Als jongeman een dikke vinger opsteken naar de wereld en je terugtrekken. Maar het verhaal is romantischer dan de werkelijkheid."
Dan volgt in Hunkeren Naar Rust een verhaal over eenzaamheid en de invloed wat die eenzaamheid heeft gehad op Benedictus' denken. Benedictus leefde drie jaar in een grot, en vertrok daarna weer naar de wereld. Hij zegde de eenzaamheid op, en stichtte een klooster. Met een Regel die eeuwenlang nog steeds religieuze en gelovige mensen inspireert.
Chris keert niet meer terug. Hij moet in Alaska op zoek naar planten om te overleven. Door een verkeerd beoordeelde plant, eet McCandless een giftige plant. In de laatste weken van zijn leven, als McCandless stervende is, schrijft hij:
Happines only real when shared.
Happines only real when shared.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten