Rod Stewart – Reason to believe

If I listened long enough to you
I'd find a way to believe that it's all true
Knowing that you lied straight-faced while I cried
Still I look to find a reason to believe

Someone like you makes it hard to live without
Somebody else
Someone like you makes it easy to give
Never think about myself

If I gave you time to change my mind
I'd find a way just to leave the past behind
Knowing that you lied straight-faced while I cried
Still I look to find a reason to believe

If I listened long enough to you
I'd find a way to believe that it's all true
Knowing that you lied straight-faced while I cried
Still I look to find a reason to believe

Someone like you makes it hard to live without
Somebody else
Someone like you makes it easy to give
Never think about myself

© Rod Stewart, 1993, Unplugged …and seated

Friese Fesper

Met veel plezier ga ik maandelijks naar de Fryske Fesper in Leeuwarden. Deels omdat ik mijn kerkelijke Fries wil verbeteren. Voor een ander deel omdat ik geloof in de (protestantse) oecumene. Ook ben ik van mening dat it Wurd fan ûs Heit yn’e taal fan ûs mem geldt: dus ook in het Fries.

Wat mij afgelopen zondagavond trof, was de hoge opkomst van de ‘gemeenteleden’. Zo’n vijfendertig mensen, vooral grijze hoofden. Dat vond ik mooi, ik heb er ook wel eens bijna in mijn eentje gezeten.

Maar wat me nog het meeste trof, was de dwarsfluitiste. Een muziektrio verzorgde tijdens de dienst intermezzo’s van Bach. Met Doutsen Dotinga op de dwarsfluit. Doutsen, een mooie meid. Hoe oud zou ze zijn? Ik weet het niet, ze is jong geen twintig.

Het trof me dat zo’n jong en mooi meisje haar medewerking verleende aan deze fesper. Dit is een hoopvol gegeven. Jonge, aantrekkelijke meisjes die meewerken aan een kerkdienst. God zal niet verdwijnen uit Noord-Nederland.

Huub Oosterhuis – Zo vriendelijk en veilig als het licht

Zo vriendelijk en veilig als het licht

zo als een mantel om mij heen geslagen

zo is mijn God, ik zoek zijn aangezicht;

ik roep zijn naam, bestorm hem met mijn vragen,

dat Hij mij maakt, dat Hij mijn wezen richt.

Wil mij behoeden en op handen dragen.

Want waar ben ik, als Gij niet wijd en zijd

waakt over mij en over al mijn gangen.

Wie zou ik worden, waart Gij niet bereid

om, als ik val, mij telkens op te vangen.

Ik leef niet echt, als Gij niet met mij zijt.

Ik moet in lief en leed naar U verlangen.

Spreek Gij het woord dat mij vertroosting geeft

dat mij bevrijdt en opneemt in uw vrede.

Ontsteek die vreugde die geen einde heeft,

Wil alle liefde aan uw mens besteden.

Wees Gij vandaag mijn brood zowaar Gij leeft –

Gij zijt toch zelf de ziel van mijn gebeden.

© 2006, Gereformeerd Kerkboek (GKv)

Tekst: Huub Oosterhuis, muziek: Bernard Huijbers

Hier met ING

De staatsbank ING heeft een nieuwe reclame. In de reclame van de oranje leeuw is ene Nielson te horen. Nielson zingt het lied ‘Hier’ van de Zeeuwse popgroep Bløf. In de tekst gaat het om het ‘thuis’ van de ik-persoon. Een deel van de tekst: Hier ben ik veilig, hier ben ik sterk / Hier ben ik heilig, dit is mijn kerk / Dit is mijn haven, hier leg ik aan / Hier kan ik slapen, hier moet ik staan / Hier ligt mijn hart voor jou

Ik luister altijd extra goed als ik iets hoor vanuit mijn eigen beroep. Kerk, in dit geval. In de ING-reclame wordt de link gelegd tussen je eigen huis (hypotheek) en de kerk. Ergens vind ik dat ook nog wel logisch.

Want in een land waar God steeds meer achter de voordeuren verdwijnt, worden huizen de nieuwe kerken. Soort huistempels. Of huisgemeenten. Het is maar hoe je het wilt noemen. Goed, dat is het positieve van dit verhaal.

Het negatieve is er ook. Want waar God verdwijnt, komt een nieuwe religie in de plaats. God is vervangen door geld. En geld wordt vertegenwoordigd door het huis. Je eigen huis wordt je nieuwe eigen god. Ik vraag me af of ik daar zo blij mee ben.

Bevrijding

Is het je wel eens opgevallen dat het in de hele Bijbel gaat om bevrijding? Al in Genesis 1 is sprake van een bevrijding.

Vrijheid gaat altijd om licht. Bevrijding is een beweging naar het licht toe. Als je mensen vraagt hoe de oorlog was, zullen ze zeggen dat het donkere jaren waren.

Als God in Genesis 1 het licht schept, de eerste creatie, is dat ook de eerste bevrijding. Daarna volgen nog meer vormen van bevrijding. De uittocht uit Egypte is de bekendste, na een plaag van drie dagen dikke duisternis. Het volk vertrok ook in de nacht uit Egypte.

Jezus’ sterven, de grootste bevrijding in de geschiedenis, volgt op drie uur dikke duisternis.

Het einde van de Openbaringen aan Johannes eindigen met het klapstuk van de bevrijding: de wederkomst van Jezus. In het hele boek van Johannes is een periode van duisternis voorspelt.

Bevrijding heeft dus alles te maken met licht.

Belofte of eed voor Koning Willem-Alexander

Tijdens Koninginnedag neemt prins Willem-Alexander het stokje over van zijn moeder. Na drie decennia koningin Beatrix, krijgen we een koning. Een historisch moment, van een vrouwelijk staatshoofd naar een mannelijk staatshoofd.

Onderdeel van de troonsopvolging is dat parlementariërs de eed zweren aan de nieuwe vorst. Op een enkeling na, hartgrondige republikeinen, zal elk Kamerlid en elke Senator de eed zweren. Zij roepen de naam van God aan om hen bij te staan in hun dienstbaarheid aan de kroon.

Ik denk dat het voor de christelijke politici goed zou zijn om niet te zweren, maar om te beloven. Op die manier kunnen de christen-politici laten zien dat hun woorden waar zijn. Laat uw ja ja zijn, en uw nee nee. Laat christenen in publieke functies maar zien dat ze juist niet hypocriet zijn.

Een vreemde oproep? Dat lijkt me niet. Bruidsparen beloven elkaar ook trouw, in de kerk. Ambtsdragers in de kerk geven ook een belofte, geen eed.

Ik ben benieuwd wie de handschoen oppakt.

Afscheid van het gereformeerde

Wat ik opvallend vind, is dat een aantal culturele mensen uit Nederland een gereformeerde opvoeding kennen. Jan Wolkers, een grefo-jongen die later bekend werd met Turks Fruit. Maarten ’t Hart, die zich net als Wolkers afzet tegen zijn gereformeerde jeugd. Franca Treur idem dito, die ook het gereformeerde leven achter zich liet.

Dan is daar nog Stef Bos, die ook uit het gereformeerde Veenendaal vluchtte, maar zich niet met hand en tand verzette tegen zijn opvoeding.

Je kunt een aantal dingen zeggen over een gereformeerde opvoeding, het (radicale) afscheid daarvan en het artistieke leven. Je kunt zeggen dat het gereformeerde leven misschien te zwaar op een mens ligt. Zo zwaar dat de gemeenteleden afscheid nemen van die zwaarte.

Je zou ook kunnen zeggen dat mensen met een gereformeerde opvoeding een grote liefde hebben voor het woord. Vroeger voor het Woord, nu voor een woord.

Misschien is het ook wel een combinatie: een zwaar leven in een gereformeerde kerk, waar artistieke mensen slecht in passen vanwege de grote structuren, maar die wel een grote invloed hebben op het artistieke leven.

The Scene - Open

En de lucht wordt donker
En de maan verschijnt
Maar ik word niet dronken
Want er is iets dat harder toeslaat
Dat maar niet niet verdwijnt
En de maan klimt hoger
En de wereld kraakt
En ik word dover
Ik hoor m'n eigen woorden vallen
Maar niemand wordt geraakt
En ik zoek naar het woord dat alles openmaakt

En ik zeg
Open, open, open moet het zijn
Open, open, open moet het zijn

De lichten branden
En de hemel kijkt
Of er iets verandert
Want er is teveel verlangen
Er is te weinig tijd
En de maan klimt hoger
En m'n wereld kraakt
En ik word dover
Want ik hoor de woorden vallen
Maar niemand wordt geraakt
En ik zoek naar het woord dat alles openmaakt

En ik zeg
Open, open, open moet het zijn
En ik open, open, open me voor jou
Dus open je voor mij

Maar het blijft gesloten
En 't rookt en zwijgt
En 't blijft geloven
Dat 't onterecht is
Dat de lafaard nooit iets krijgt
Dat 't onterecht is

En ik zeg
Open, open, open moet 't zijn
En ik open, open, open me voor jou
Open, open, open moet 't zijn
Dus open, open, open je voor mij

© The Scene, 1992

Tentstof

Afgelopen najaar verscheen een magazine waarvoor ik mijn medewerking verleende. Tentstof heette dat blad. Tentstof is van de vereniging Evangelisatie & Recreatie. Ik schreef voor het tweede nummer een Bijbelstudie. Sinds die tijd onderhoud ik contact met de hoofdredacteur van het blad, journalist Frits Tromp.

Frits liet me afgelopen week het vrijwel definitieve concept van Tenstof #3 zien. Deze editie verschijnt begin maart. Ik moet zeggen dat ik onder de indruk van het blad ben. Natuurlijk, veel kan en mag ik er niet over zeggen.

Wat wel? Dat er uiteraard iets in het blad staat over de vereniging. Dat er interviews in het blad staan, met onder meer een diaconaal werker. Een artikel over de zegen bij het evangeliseren. Een column van een gereformeerde jongen met een zwak voor de Benedictijner Orde. En een parabel over een uil.

Belangstelling voor het blad? Neem dan contact op het Frits Tromp, via redactie@eenr.nl.