zaterdag 15 september 2012

Moslims versus christenen


Ik maak me grote zorgen over deze wereld. De afgelopen dagen is veel commotie over een anti-islamfilmpje. De moslims reageren furieus, de Amerikaanse ambassadeur in Libië is vanwege de beelden al vermoord. Na de omstreden Mohammed-cartoons waren ook al rellen. Islamitische gelovigen die tegen Amerika (de christenen?) strijden, omdat ze verongelijkt zijn. Al die moslims, dat lijken me stuk voor stuk geen fundamentalisten zoals bij al-Qaida.

Dat maakt me zorgen. We zeggen vaak dat de islamitische terroristen fundamentalisten zijn, die niet de hele religie vertegenwoordigen. Er zijn ook 'gewone moslims'. Maar misschien bestaan gewone moslims niet, en schuilt in de islam wel degelijk geweld.

Wat daar gebeurt, is natuurlijk koren op de molen van Geert Wilders. Hij kan nu zeggen, dat hij altijd gelijk heeft gehad over die moslims. Een verachtelijke ideologie, waar alleen maar geweld uit komt.

Dat constateren is één. Maar hoe ga je daar als christen mee om? Jezus roept ons op om onze vijanden lief te hebben en voor ze te bidden. In het hele Nieuwe Testament worden christenen opgedragen om vooral goed te doen tegen mensen die verkeerd doen. Want geen wet heeft iets tegen het goed doen. En met goed doen stapel je kolen op de hoofden van je tegenstanders.

Ik vind dit moeilijk. Want hoe kan ik liefhebben wie zulk grof geweld gebruikt? Moet ik mij als christen over me heen laten lopen? En zeggen: ach, valt wel mee, laat ik voor die ander bidden?

Ik ben een jonge predikant en worstel hier mee.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten