Wat zegt het verlies van het CDA over christenen in de samenleving? In 2010 werd de partij gehalveerd, gisteren verloren de christendemocraten opnieuw een flink aantal zetels. Hoe komt dat toch? Hoe komt het dat de ChristenUnie op een stabiel aantal zetels blijft, maar wel in de marge van het politieke spectrum meedraait? Waarom blijft de SGP op drie zetels, en doen ze eigenlijk niet mee, als het erop aankomt?
Wat betreft politiek heb ik niet de waarheid in pacht. Maar ik wil wel een aantal dingen zeggen. Om te beginnen bij het CDA. De reden voor hun reeks nederlagen is hun water-bij-de-wijn-politiek. De 'C' uit hun partijnaam staat voor 'Compromis', het christelijke geluid is verdwenen. Ik vind het op zijn minst opvallend, dat een overtuigd moslim volksvertegenwoordiger is van deze christelijke partij. De CDA-wijn is zo verdunt, dat er een bittere watersmaak is overgebleven.
En dan de ChristenUnie en de SGP. Groot in aantal zullen deze partijen nooit worden. Echt invloedrijk zullen ze niet worden, hoewel hier en daar een nuance-verschil in het regeerbeleid. Hun stevige uitspraken zorgen voor een trouwe achterban. Die gezamenlijk voor acht zetels zorgen. Hier geldt het verhaal van de kip en het ei: omdat ze zo'n trouwe achterban hebben, kunnen ze zich deze uitspraken veroorloven. En vanwege die uitspraken hebben ze die trouwe achterban.
Tegelijk: omdat ChristenUnie en SGP in de marge meedraaien, kunnen ze zulke uitspraken zich veroorloven in het parlement. En omdat ze zulke uitspraken hebben, blijven ze slechts aan de kant van het parlement staan.
Conclusie: den schuilkelder uit, de uniform aan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten