Gisteren had
ik het over een gesprek met een vriend van mij. Over de Syrische opstand, die
hij in zich voelt.
In het Bijbels
dagboekje Immanuël, van de Protestantse Kerk, las ik gisteren een stukje over
de eerste gemeente. De apostelen hebben het in hoofdstuk 6 van Handelingen een
stuk drukker gekregen. Er is gemor binnen de groeiende gemeente. Groeistuipen?
In ieder geval een gelegenheid om de zaak grondig te analyseren.
De apostelen
zijn duidelijk. Oorzaak van de crisis is de veronachtzaming van Gods Woord.
Volgens de
auteur van de dagoverdenking, kunnen we deze analyse ook naar onze gemeente
toe-eigenen. In onze gemeente kan ook gemopper ontstaan. Ik citeer graag het
stukje uit Immanuël. En misschien is dat een stukje hoop voor mijn vriend.
“Kan het niet
zus, of zo, of in ieder geval anders? Onze neiging is dan om in de activiteiten
bij te sturen. Handelingen 6 wijst ons een andere weg: terug naar het Woord. Daarbij
op zoek naar mensen die leven van de heilige Geest. Dat wil zeggen, nauwkeurig
acht slaan op de gaven en talenten in de gemeente en in ons eigen leven. Dat biedt
een uitweg uit het gemor.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten