Nog minder dan twee weken, en dan zijn de verkiezingen voor de nieuwe Tweede Kamer. De tijd dat predikanten een stemadvies gaven vanaf de preekstoel, lijkt nu wel definitief voorbij. Of het moet nog voorkomen in de traditionele achterban van de SGP. Die partij kent een rijke historie van dominees die politicus werden. En andersom.
Kerk en staat horen gescheiden te zijn. Daarom is flyeren in sommige kerken verboden of gewoon not done. In de kerk gaat het om de maatschappij. In de politiek ook. Maar geef de keizer wat des keizers is.
Mogen voorgangers zich kandideren voor een politieke functie? Volgens mij hoeft daar niets verkeerds mee te zijn. Predikanten bidden doorgaans voor de christelijke politiek, christelijke scholen en christelijke instellingen. Bidden is een essentieel onderdeel van het predikantschap.
Nu is er de zin 'Bid en werk'. Bidden en werken gaan hand in hand. Waar gewerkt wordt, moet voor gebeden worden. En waar voor is gebeden, daar moet het werk worden verzet. 'Bid voor het welzijn van de stad' betekent niet dat je na het bidden lui achterover kunt hangen. Bidden is dan juist het startschot van je werkzaamheden. En de afsluiting van je werk.
Dominee als politicus. Het zou eigenlijk een maatschappelijke stage moeten zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten