maandag 15 oktober 2012

Doe Maar - Oorlog

wanneer begint de oorlog
is er oorlog tussen ons
als wij elkaar met blikken doden
wanneer begint de waanzin
is de waanzin onder ons
als wij elkaar onszelf te zijn verboden

is hij altijd bij ons
sluimert hij in jou en mij
sluipt hij door gedachtegangen rond
wanneer begint de oorlog
is er oorlog tussen ons

wanneer begint de woede
is de woede ook in ons
als wij elkaar niet meer verdragen
wanneer begint de waanzin
is de waanzin onder ons
als wij elkaar het huis uit jagen

is hij altijd bij ons
rust hij slapend op een plein
waar mensen buiten zitten in de zon
wanneer begint de oorlog
is er oorlog tussen ons

da da da dada
da da da dada
da da da dada

is hij altijd bij ons
ligt hij rustend op het veld
waar het koren staat te wuiven in de wind
wanneer begint de oorlog
is er oorlog tussen ons
laten wij dan vrede sluiten

(C) Ernst Jansz, 2000

zondag 14 oktober 2012

Micha-zondag

Het is vandaag Micha-zondag. Nee, niet de profeet Micha zelf staat centraal. Evenmin de 'kleine profeten'. Het is geen feestdag als vaderdag, moederdag of dierendag. De Micha-zondag staat voor iets veel groters, namelijk het onrecht in deze wereld.
Micha-zondag wordt zo genoemd, door een tekst in dit kleine Bijbelboekje. In vers acht van hoofdstuk zes staat: “Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God.”
Daar gaat het om: doen wat van je gevraagd wordt.
Vanuit deze opdracht gaan christenen over de hele wereld aan de slag. Tijd om te doen wat God van ons vraagt. Om op te komen voor weduwen en wezen. Om hongerigen te stillen. Om naakten te kleden. Gevangenen op te zoeken. Zorg dragen voor de schepping. En zo gehoor geven aan onze opdracht uit het paradijs: om de aarde te beheren en te bewaken.

zaterdag 13 oktober 2012

Herman van Veen – God is gratis


'Voor mijn kleinzoon'

God is de wind
God is de wind jongen
die door je haar waait

God is de zon
God is de zon jongen
die je gezicht verwarmt

God is geen bijl
God is geen wet
God is geen standbeeld
God is geen oordeel

God is een vlok
God is een sneeuwvlok
die op je hand smelt

God is een woord
God is een naam
die in je hart woont
God is gratis


vrijdag 12 oktober 2012

Willem Holleeder

Vanavond was Willem Holleeder te gast bij College Tour. Voorafgaand aan de opnames was in medialand een boel commotie. Je moet een topcrimineel niet het podium van de televisie geven. Dat moet je niet willen.
Ik vind dat Holleeder bij CT geen podium heeft gekregen. Hij gaf geen tips of aanwijzingen om iemand te ontvoeren. Of om een liquidatie te laten plegen. Holleeder heeft zijn straf(fen) uitgezeten. Hij heeft meer dan eens een nieuwe kans gekregen.
Laten we eerlijk zijn: toen de overspelige vrouw bij Jezus werd geleid, veroordeelde Hij haar niet. Hij gaf haar de opdracht om als nieuw mens te leven en niet meer te zondigen. Dat was eenmalig, we weten verder niets van die vrouw. Dat was een eenmalige nieuwe kans, een allesveranderende kans wellicht.
De moordenaar aan het kruis beleed eenmalig zijn zonde, en werd ook vergeven. Diezelfde dag kwam hij met Jezus in het paradijs..
Twee voorbeelden van een eenmalige vergeving, die een leven heeft veranderd. Maar Holleeder heeft tweemaal in de gevangenis gezeten. Zou hij iets hebben geleerd van zijn fouten? Omdat Holleeder niet bij de eerste keer iets heeft geleerd, heeft vergeving en een tweede kans wel zin bij hem?
Daarover moeten we niet spreken. Dezelfde Jezus die de overspelige vrouw en de moordenaar aan het kruis een keer vergaf, geeft ons de opdracht om zeven maal zeventig maal te vergeven. Elke keer maar weer. Dus ook bij Holleeder. Ook voor de topcrimineel is vergeving.

woensdag 10 oktober 2012

Citaat Bob Dylan


Well, God is in His heaven
And we all want what’s His
But power and greed and corruptible seed
Seem to be all that there is
I’m gazing out the window
Of the St. James Hotel
And I know no one can sing the blues
Like Blind Willie McTell

dinsdag 9 oktober 2012

Eigen verantwoordelijkheid en de 'predestinatie'


Eén van de punten binnen de gereformeerde (protestantse) traditie, is de leer van de zogenaamde predestinatie. De uitverkiezing, in gewoon Nederlands. Die leer houdt in dat God de mens al heeft uitverkoren, voordat de wereld bestond. Het wordt lastig, omdat vragen worden gesteld bij de eigen verantwoordelijkheid. Hoe zit het daarmee, als je toch al uitverkoren bent?

***

Niet zo lang geleden werkte ik parttime bij een grote bank. Die bank met die oranje leeuw als logo. Een van mijn taken was het invoeren van gegevens van klanten. Die gegevens bestonden uit drie cijferreeksen: het burgerservicenummer (BSN), het rekeningnummer en het klantnummer.
Het invoeren van het BSN en het klantnummer was redelijk eenvoudig. Een fout maken kon niet, want in dat geval gaf het systeem aan dat de reeks foutief was. Het invoeren van het rekeningnummer was wat moeilijker: dan kon je wel fouten maken, zonder dat het systeem aangaf dat het fout was.
Opletten dus.

***

Misschien dat mijn werk bij de bank aangeeft hoe het zit met de predestinatie. Aan de ene is er de voorbestemming: de klant is sowieso op te sporen via het BSN of het klantnummer. Daarnaast zit er een stukje eigen verantwoordelijkheid: de invoering van het rekeningnummer. Uiteraard is het van belang om dat rekeningnummer goed in te voeren. Maar bij een foutief nummer blijft de klant traceerbaar.

Zoiets.

maandag 8 oktober 2012

Seksueel kindermisbruik

De commissie-Samson heeft haar rapport over seksueel misbruik in de zorg afgeleverd. Een vernietigend verhaal, dat als titel 'Omringd door zorg, toch niet veilig' heeft meegekregen. Opnieuw is een sector in diskrediet gebracht - en opnieuw een sector waar seksueel misbruik verre hoort te zijn. Deetman onderzocht het misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland, Samson het misbruik in de zorg.
Ik vind het afschuwelijk dat zulk misbruik 'gewoon' is in die sectoren. Dat de omvang van het seksueel misbruik van kinderen zo groot is. Zoiets moet niet gebeuren. Dat hoort niet zo.
Ik ben daarin niet de enige. Natuurlijk ben ik als predikant tegen het misbruik van iedereen op elk gebied. Als pastor wil ik naast de misbruikten staan. Niemand hoeft alleen dit trauma te dragen. Maar ieder ander die kennis neemt van dit onderzoek, zal vol afschuw reageren.
En toch, ondanks dat vrijwel iedereen dit doet: seksueel misbruik zal niet worden uitgebannen. Nog altijd zullen mensen kinderen misbruiken. Zulke afschrikwekkende dingen zitten in de mens. De een is vatbaarder voor deze zwakheden dan een ander. Maar toch, hoe goed is iemand die zoiets niet doet? We hebben allemaal onze valkuilen.
Laten we hopen en bidden dat we de liefde van Jezus nu al op aarde kunnen realiseren. Als voorproefje van de eeuwige vrede.

zondag 7 oktober 2012

Rustdag


Heerlijk, zo'n rustdag als vandaag. De mens is gemaakt om zes dagen te werken en vervolgens een dag te rusten. In het communistische Rusland had men ooit het plan van een tiendaagse werkweek. Met vier dagen weekend. Dat lukte niet, de mensen werden gillend gek.
Mooi dat de Schepper zo'n werkritme in de mens heeft gelegd.

zaterdag 6 oktober 2012

Morgen zondag

Ik ben blij dat het morgen zondag is. Wat een gejakker vandaag. Op en neer naar een plek in het midden van het land, een tussenstop in de provincie voor een verjaardag en vanavond op pad voor de ontspanning. Allemaal goed en leuk, maar gelukkig heeft God een dag rust in de week geschonken.
Oh ja, door het gehaast zit ik wel met Jules de Corte in mijn hoofd...

vrijdag 5 oktober 2012

De Mos


Richard de Mos scheidt zich af van de PVV. Het voormalige Kamerlid stond niet op de kieslijst van Wilders, maar mocht wel van de partijleider Haags raadslid blijven. Voor de PVV. Na een paar goede nachten, vindt De Mos het wel goed. Hij gaat verder als onafhankelijk raadslid.

Dit is niet het eerste PVV-lid dat zich van de partij afscheidt. We kennen het verhaal van Hero Brinkman, de twee andere dissidenten van vlak voor het verkiezingsreces, diverse raads- en Provinciale Staten-leden.

Waar ligt dat aan? Misschien komt het omdat de PVV een opkomende partij is geweest. Mensen voor wie de politiek niets betekende, raakten in de ban van de charismatische Limburger. Opeens sprak het parlement.

Maar na de wittebroodsweken volgt de realiteitszin. Misschien viel het allemaal wel tegen. De ego’s van al die individuen, die niet echt een gemeenschappelijke partij vormen, botsen met elkaar. Teleurstelling alom, het is niet wat het leek.

Dat zit natuurlijk in ons allemaal. We willen ons allemaal laten zien, ons belangrijk voelen. Maar als je dat ten koste van een ander doet (bijvoorbeeld de islam), of zonder goede samenwerking, tjah, dan raak je snel opgebrand.

donderdag 4 oktober 2012

Bijlmerramp

Vandaag is het twintig jaar geleden dat de Bijlmerramp zich voltrok. Een vliegtuig van het Israëlische El-Al stortte neer op de Amsterdamse flatwijk. Wat men zich herinnert, zijn de mannen in witte pakken. Plotseling waren ze daar, niemand weet wat ze daar deden en wie ze waren.
Wat moet je als pastor zeggen, als je bij de nabestaanden komt? Welke ware woorden zijn er dan gepast? Ik weet het niet. Misschien moet je gewoon zwijgen. Net als de drie vrienden van Job, die een week lang gewoon naast hem zitten. Niet alles hoeft gezegd te worden.
Meelijden met diegenen die lijden, een arm om hun heen. En voorkomen dat je zegt dat het wel goedkomt. Want dat komt het dus niet. Gewoon er zijn. Dat moet genoeg zijn.

woensdag 3 oktober 2012

Videoclips

Gisteravond in De Wereld Draait Door was opmerkelijk veel aandacht voor een nieuw 'zomerdansje': de Gangnam Style. Een Zuid-Koreaan ontwikkelde een soort paardendans. Het is te idioot voor woorden, maar hele groepen mensen kennen deze dans volledig.
De clip van de Gangnam Style is als volgt:


Tjah, ik mag dan misschien ouderwets lijken, maar dit gaat mij boven mijn pet. Een totaal doorgeslagen idioterie. Geef mij maar gewoon een stuk eenvoudiger clip. Zoals bijvoorbeeld de eerste clip: Subterranean Homesick Blues van Bob Dylan:




dinsdag 2 oktober 2012

Jakob Dylan – Evil is alive and well


It doesn't always have a shape
Almost never does it have a name
It maybe has a pitchfork, maybe has a tail
But evil is alive and well

It might walk upright from out of the inferno
Maybe coming horseback through deep snow
It's ragged and fat, it's hungry as hell
Evil is alive and well

Evil is alive, evil is well
Evil is alive, evil is well
On your feet to the tower and yell
Evil is alive and well

Maybe too humble to wanna speak
May have a blood soaked bird in its teeth
Smoked filled skies and bees in the well
Evil is alive and well

Now maybe in a palace, maybe in the streets
Maybe here among us on a crowded beach
It maybe asleep in a roadside motel
But evil is alive and well

Evil is alive, evil is well
Evil is alive, evil is well
On your feet to the tower and yell
Evil is alive, it's well

Down in every ditch
Up on every hill, it's well
I've got my radio on drowning the bells

When midnight's done and the day won't start
And all I ever gave you was a broken heart
It's hard to admit but it's easy to tell
That evil is alive and well

Evil is alive, evil is well
Evil is alive, evil is well
On your feet to the tower and yell
That evil is alive and well

Evil is alive, it's well
Evil is alive, it's well
Evil is alive and well

(C) Jakob Dylan, 2008


maandag 1 oktober 2012

Complimenten

De afgelopen dagen hoorde ik het hier en daar wat zoemen. Het geven van complimenten zou wat meer mogen. Dat zou een positieve invloed hebben op mensen. Pesten daarentegen verpest een mensenleven. Letterlijk. Plagen is niet erg, zolang het geen pesten wordt en plagen blijft.
Ik vraag me af of we dit al niet wisten. Natuurlijk is een compliment goed voor een mens. Zeker in vergelijking met pesten. Maar ik vraag me af waarom daar een onderzoek voor nodig is. De ervaring tussen mensen leert dat bij een compliment mensen gaan stralen, de ogen oplichten. En dat gepeste mensen de schouders laten hangen, een droevige waas over zich heen krijgen.
Iets meer onderling contact en liefde tot de ander: dat lijkt me een praktische vorm van Jezus volgen.