Egypte

Egypte is een ‘dynamisch land’, heet dat dan. Een land in ontwikkeling. Maar ik weet niet of ik deze ontwikkeling zo dik onderstreep. Van oudsher heeft Egypte een negatieve klank, zeker bij joden en christenen. Het Egypteland staat gelijk aan de slavernij. Volgens mijn vrijzinnige collega’s is Egypte het symbool van slavernij, maar is van een historische onderdrukking geen of nauwelijks sprake.

Dat is op voor dit verhaal ook niet heel relevant, of de slavernij van de joden in Egypte daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Ik geloof van wel. Daarmee behoor ik misschien tot een steeds kleinere minderheid. Maar waarom zou de minderheid geen gelijk kunnen hebben?

In elk geval is de naam van Egypte in theologische zin verbonden met onderdrukking. De farao, de oude koning van het land van de Nijl, en de piramides. Symbolen van vroeger, van vervlogen tijden. Wat toen was, geldt nu allang niet meer.

Toch?

Ik weet het niet. Natuurlijk is het goed dat een dictator het veld moet ruimen. Een leider mag nooit boven het volk staan. Het volk mag nooit doodsbang zijn voor de leider. Dat was voor Mubarak een harde les. De Arabische Lente kostte hem zijn politieke kop.

Maar wat je ook van die dekselse Hosni mag vinden, hij bracht wel een redelijke stabiliteit in het Midden-Oosten. De relatie met Israël was gespannen, maar de kans op oorlog tussen deze twee landen was minimaal.

Nadat de demonstranten aanhielden en daardoor wonnen, brak het land uit in chaos. Het machtsvacuüm is nooit helemaal goed gevuld. De eerste democratisch gekozen president, Morsi, moest begin deze maand ook zijn koffers pakken. Spreekwoordelijk dan, want de man staat onder huisarrest.

Wat er nu gaat gebeuren, is niet duidelijk. Van een routekaart naar stabiliteit is niets te vinden. En dat vind ik jammer. Misschien varen de Egyptenaren wel bij duidelijkheid en structuur. Die duidelijkheid en structuur valt op dit moment lastig te combineren met een jonge democratie.

Zo is vandaag een priester vermoord. Een koptische priester. Misschien omdat de koptische paus de coup tegen Morsi steunde. Morsi was een Moslimbroeder, en de moord op de priester komt uit de Moslimbroederschap.

Moraal van het verhaal?

Maranatha!