Hebt u het gezien? Misschien zelfs gelezen? Ex-minister van Volksgezondheid en ex-vice-premier Eduard Bomhoff publiceerde vandaag in NRC Handelsblad een ingezonden brief. De voormalige LPF'er neemt het op voor wijlen Margareth Thatcher. Volgens Bomhoff had Thatcher, de eerste vrouwelijke minister-president van Engeland, toch gelijk in haar strijd tegen de inflatie.
Het is niet heel verwonderlijk dat Bomhoff een artikel heeft geschreven over de economie. En over de invloed van de politiek op de economie. Eduard was zelf jarenlang de partij-econoom van de Partij van de Arbeid. Momenteel is hij hoogleraar Economie aan de Monash Universaty in Melbourne.
En toch, iets wringt er bij mij. Ik weet dat ik als predikant geen waarde-oordeel "mag" uitspreken over mensen. Maar ik waag het toch om vandaag als politicoloog te reageren. Want ik denk dat het niet slim is van Eduard om te reageren in NRC Handelsblad.
Want de lezers van misschien wel de grootste kwaliteitskrant van Nederland, kennen de professor nog wel. In het eerste kabinet-Balkenende was hij LPF-minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. En was hij namens het LPF-smaldeel de vice-premier van het kabinet.
Daar zit 'm de kneep. Als LPF-bewindspersoon kreeg Bomhoff het aan de stok met Herman Heinsbroek. Die was weer minister van Economische Zaken, ook van LPF-huize. De twee ministers lagen elkaar volstrekt niet. De professor en de zakenman. De hoogleraar en de geldverdiener. Bomhoff, de intellectueel die een autoritaire leider zou zijn, tegenover Heinsbroek, de voormalige baas van platenzaak Arcade, die wel van een proefballonnetje hield.
De spanning tussen Bomhoff en Heinsbroek liep in 2002 zelfs zo hoog op, dat Balkenende al binnen drie maanden weer bij de koningin zat. Om het ontslag van zijn kabinet aan te bieden. Het opstappen van Bomhoff en Heinsbroek, een dag na de uitvaart van prins Claus, kon de zaak niet redden. Balkenende-I flopte finaal, terwijl het land nog in nationale rouw was wegens een koninklijk sterven.
Met deze geschiedenis is het niet slim om je, als ex-minister en mede-verantwoordelijke voor het vallen van Balkenende-I, te mengen in een economisch verhaal. Waarin je het opneemt voor een iron lady, die zelfs na haar dood het Verenigd Koninkrijk verdeelt.
Eduard Bomhoff is een 'politieke vluchteling' aan de andere kant van de wereld. Het lijkt me verstandig dat onze voormalige vice-premier zich daar koest houdt voor enig Nederlands politiek bedrijven.
Professor, blijf in uw hok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten