Taizé

Afgelopen weekeinde strandde Taizé in Leeuwarden. Als predikant in de Friese hofstad, vond ik het goed om bij de diensten aanwezig te zijn. En zo trok ik een aantal maal naar de Bonifatiuskerk in Leeuwarden.

Ik verwachtte veel oecumene; termen als ‘De eeuwige’, ‘de voorzienige’, ‘de liefde’, termen waar iedereen zich in kan vinden. En een ouderling in een kerk waarschuwde me. Taizé was een soort New Age, vond hij.

Niets bleek minder waar. De Bijbel en het evangelie, de blijde boodschap, vormden de bronnen van vertrouwen. De gezangen net zo goed. Laat je meenemen door

‘Misericordia domini’ (Van uw barmhartigheid en trouw zal ik altijd zingen, Heer)

‘In manus tuas, Pater’ (In uw handen, Vader, beveel ik mijn geest)

‘Bleibet hier und wachet’ (Blijf hier en waak)

‘Bless the Lord’ (Zegen de Heer, mijn ziel)

‘Toi, Tu nous aimes’ (God, U bent liefde)

‘Let all who are thirsty come’ (Laat allen wie dorst hebben, komen)